Een diagnose MS komt hard binnen. Niet onbegrijpelijk wanneer je weet dat het een chronische aandoening is die je de rest van je leven zal meedragen. MS is een neurologische aandoening, maar treft niet alleen het lichaam. Het heeft ook impact op je mentaal welzijn. Hoe ga je hiermee om en wat kan je doen om mentale veerkracht op te bouwen?
Let op: niet iedereen ervaart dit, en klachten kunnen variëren in intensiteit en duur.
De stap naar psychologische begeleiding wordt niet snel gezet, ook weet men dikwijls niet waarnaartoe. En toegegeven, ook het financiële aspect en het stigma dat nog steeds op psychologische begeleiding rust, spelen een rol. Maar toch, wanneer psychische problemen en negatieve gevoelens de overhand krijgen, is het een goed idee om hulp in te schakelen. Het is belangrijk om te weten dat je er niet alleen voor staat. Lotgenoten met MS ervaren vaak soortgelijke gevoelens en er is een heel zorgnetwerk dat voor je klaarstaat om je te ondersteunen. Bij wie kan je terecht?
We zorgen ervoor dat we een kwaliteitsvol leven kunnen leiden zonder zorgen, maar dit is niet zo evident. Het hangt voornamelijk af van de draaglast die iemand aankan. Wat komt er op je bord en wat kan je verteren? De wijze waarop je dit aanpakt, is uiteraard iets individueel en het gevolg van een persoonlijke reflectie.
We zouden kunnen starten met eerst alle ballen naast elkaar op de grond te leggen om dan te beslissen welke we vandaag meenemen. Niet om ‘los te laten’, maar wel om te leren ‘anders vast te pakken’. Een hulpmiddel hierbij is de zin met vijf woorden: WAT MOET IK NU DOEN?
Wat wel en wat niet? Het is een enorme mix van persoonlijke reflectie waarbij normen, waarden, verantwoordelijkheid, schuld, emotie en levenshouding een enorme rol spelen.
Moet dat gebeuren of gedaan worden? Met andere woorden, hoe belangrijk is dit werkelijk? Welk verschil zal het maken? Wat als ik dit niet doe? Is dit iets dat ik vooral mezelf opleg?
Is het nodig dat IK dat doe? Of mag/kan het door iemand anders gedaan worden? Hoe zit het met mijn verantwoordelijkheidsgevoel?
Moet dat NU? In het digitale tijdperk worden we overstelpt met veel informatie tegelijkertijd in de vorm van WhatsApp, sms, Instagram, Facebook, … Men kan niet meer wachten en er wordt verwacht dat alles gelijktijdig gebeurt.
Indien DOEN: zo of anders? We zijn gewoontedieren en hebben de neiging om de dingen te doen zoals we ze altijd gedaan hebben. Helpt het nog steeds om het op die manier te doen?
